Send us a text

बसस्टॉप वरचा तो इसम मघापासून त्या युवती कडे नी तिच्या त्या गोल वाढलेल्या पोटाकडे अतिशय कुतूहलाने बघत होता. त्याने धीरानेच विचारलं,

" अशा स्थितीत किती दिवस झाले तुम्हाला ? "

"तुमच्या कुटुंबातील कोणीच नाहीये का तुमच्या जवळचं, तुम्हाला सांभाळून घेणारं ?" त्याने विचारले.

" नाही, मी एकटीच रहाते वडिलांबरोबर. पण ते आजारी असतात. ...."

Send us a text

तुम्ही मिस्टर बीन पाहिलाय का?

अगदी पाहिलाच असेल! ते गोंधळलेलं तोंड, भिरभिरती नजर, हास्यास्पद हालचाली... आणि शब्द? नाहीच! एक शब्द न बोलता लोकांना पोट धरधरून हसायला लावतो.

त्याचा IQ आहे १७८! आईनस्टाईनचा IQ होता १६०.

म्हणजे तो किती हुशार होता, कल्पना करा.

१९० देशांत मिस्टर बीन लोकप्रिय झाला कारण त्याला भाषेची गरजच नाही!

Send us a text

शिबिराच्या पहिल्या दिवसाच्या पहिल्या सत्राचा विषय होता
"आनंदाने कसं जगावं?"

मी साऱ्या शिबिरार्थींना एक कॉमन प्रश्न विचारला आणि नोटपॅडमधल्या कागदावर आपापलं उत्तर लिहून द्यायला सांगितलं. प्रश्न अगदी साधा होता,

"तुमच्या मते, सुख म्हणजे काय?"

आणि, आलेली उत्तरं अगदी भन्नाट होती.
काय होती ती उत्तरं..?

Send us a text

"काका मला निघायला हवे... आईला मदत करायची आहे." असे म्हणून कस्तुरी, प्रसन्नला कडेवर घेऊन लगबगीने निघाली... ती पाटी मात्र माझ्या डोक्यातून काही जाईना.. 'मला शिकायचंय....!! शिकण्यासाठी केव्हढी तपश्चर्या करावी लागतेय. सकाळी उठून आपल्या दीड वर्षाच्या भावाला घेऊन गळ्यातल्या सरस्वतीचा आविष्कार इतरांपुढे सादर करून, त्यात ही भीक न मागता.., फक्त एकच अपेक्षा, "मला शिकायचंय...!!"

Send us a text

किती अद्भुत आहे हे सगळं… आणि काही लोकांकरता अगम्य देखील ! म्हणतात ना, ‘मानो तो भगवान ; ना मानो तो पत्थर’ … तसंच काहीसं ! पण गंमत अशी की – कोणी मान्य करा किंवा नका करू – या वास्तुपुरुषाला, या उर्जेला त्यामुळे काहीही फरक पडत नाही. त्याचं एकच काम आहे – त्या वास्तूत जे घडेल, जसं घडेल त्याला ‘तथास्तु’ म्हणायचं

Send us a text

शरीराची अनेक खाती स्वतःकडे असणारा आणि त्यांचा कारभार समर्थपणे सांभाळणारा अवयव म्हणजे यकृत! कारभार मोठा त्यामुळे आकारही मोठा आणि वजनदार आसामी, दीड किलो वजन असलेला ऐवज! कारभार तर एवढा मोठा की जवळ जवळ पाचशे वेगवेगळ्या प्रकारची कामे यकृत कोणताही गाजावाजा न करता शांतपणे हाताळत असते. जणू काही कर्मयोगीच! अशा कर्मयोग्याला (अप्रत्यक्षपणे) दारू पाजून आपण त्याच्या कामात अडथळा आणतो, त्याला त्रास देतो, त्याच्यावर जुलूम करतो. आपण करतो पण निस्तरावं लागतं यकृताला!

Send us a text

दुकानदार डोळ्यांत तेल घालून थेंबाथेंबाचा तेलाचा दाम दसपटीने वसूल करत होता. एका फाटक्या परकर पोलक्यांतल्या पोरीने दुकानदाराकडे मातीची पणती ठेवली.

ती म्हणाली, "येवढं पणतीभर द्या."

"अग, दिवाळीला अवकाश आहे ! पणत्या कसल्या लावतेस?" पोरगी गांगरली. पण दारिद्रय धिटाई शिकवते.

"दिवाळी कसली? खायला त्याल द्या..."

"ह्या पणतीत?" दुकानदार म्हणाला.

मुलीने हातातले दहा पैशाचे नाणे टेबलावर ठेवले. "यवड्या पैशात किती बसतं ते द्या"

"पण आमच्याकडे धाच पैशेच हाइत."

'खायाचे तेल' परवडत नाही. आता पणतीचे आणि माझे नाते दिवाळीच्या रोषणाईशी होते ते तुटून गेले आहे.

Send us a text

१९९० च्या दशकात – जग बदलत होतं. संगणक वेगाने पसरत होते, इंटरनेट जन्म घेत होतं, डिजिटल क्रांतीचा नवा वेग जाणवत होता.

पण सुपरमार्केटमध्ये प्रत्येक वस्तूवर असलेला काळ्या-पांढऱ्या पट्ट्यांचा, स्कॅनर मशीनला वाचता येणारा संकेत बदलत नव्हता . बारकोडच्या काही त्रुटी आहेत. जशा की मध्ये कमी माहिती साठते, आणि तो ठराविक कोनातच स्कॅन होतो. थोडं जरी खरडलं गेले तरी बारकोड वाचता येत नाही मासाहिरोने QR Code : Quick Response Code शोधून काढून ओपन-सोर्स केला !